Truttigheid ten top

OMG. Ik zag het mezelf doen.
Ik zette een pan bouillon op de houtkachel, met wortels en kippenbouten en verse peterselie en ui, en die stond daar een paar uur heel zachtjes te pruttelen, de geur trok door het hele huis terwijl ik neuriënd de was weg streek.
Laat in de middag maakte ik er een ragout van volgens het recept van mijn moeder en dronk een kopje thee met mijn man, samen op de bank. We aten er braaf een mandarijntje bij, voor de vitamientjes.
Daarna gingen we samen op een ommetje in de buurt, met de hond.
Hij vroeg nog: ‘Worden we oud?’
En ik zei, zoals altijd: ‘Ik hoop het wel.’

De vogels van Orlando

‘Veel plezier bij Mickey!’ roepen mensen regelmatig als ik zeg dat we naar Orlando gaan. Maar Mickey zie ik maar heel weinig. Wie ik wel veel zie is Harry Hawk, die op 50 meter afstand van mijn tuinstoel woont, in de conservation area die aan onze tuin grenst. Ik geniet van langsscherende witte egrets en kan uren staren naar de boven mijn ligbedje rondcirkelende kites. Elke dag wandelt een acht-koppige familie wilde kalkoenen langs tijdens de koffie. Als we nog meer geluk hebben zien we hertjes en coyotes en ‘s avonds scharrelen de wasberen rond, op zoek naar verdwaalde chipszakken.