OMG. Ik zag het mezelf doen.
Ik zette een pan bouillon op de houtkachel, met wortels en kippenbouten en verse peterselie en ui, en die stond daar een paar uur heel zachtjes te pruttelen, de geur trok door het hele huis terwijl ik neuriënd de was weg streek.
Laat in de middag maakte ik er een ragout van volgens het recept van mijn moeder en dronk een kopje thee met mijn man, samen op de bank. We aten er braaf een mandarijntje bij, voor de vitamientjes.
Daarna gingen we samen op een ommetje in de buurt, met de hond.
Hij vroeg nog: ‘Worden we oud?’
En ik zei, zoals altijd: ‘Ik hoop het wel.’
