In het boek van Brené Brown, The Gifts of Imperfection, las ik een quote waar ik het helemaal mee eens ben. (vertaling is van mij)
Het tegenovergestelde van spelen is niet werken – het tegenovergestelde van spelen is depressie. Het respecteren van onze biologisch geprogrammeerde behoefte om te spelen kan werk transformeren. Het kan weer opwinding en nieuwigheid aan je werk toevoegen. Spelen helpt ons omgaan met moeilijkheden, voorziet in een gevoel van ruimte, uitgestrektheid, versnelt het onder de knie krijgen van een vaardigheid en is een essentieel deel van het creatieve proces. Maar het belangrijkst is, dat waarachtig spelen, dat uit onze eigen innerlijke behoeften en verlangens komt, is het enige pad naar blijvende vreugde en bevrediging in ons werk. Op de lange termijn werkt werkt niet zonder spelen.
Omdat ik niet meer in de zandbak mag, kocht ik het The Steal Like an Artist Journal van Austin Kleon en ik heb er zo’n lol mee. Het helpt me om mijn hoofd eens totaal de andere kant op te laten denken met opdrachten als
- maak op deze pagina een mix-bandje voor iemand die jou niet kent
- 10 dingen waarover ik vermoedelijk meer nadenk dan de gemiddelde persoon
- stapel boeken op elkaar, maak een gedicht van de ruggen en teken de stapel
- schrijf op deze pagina iets waarvoor je zou kunnen worden ontslagen, verbannen of verstoten (kras het goed door, zodat niemand het kan lezen)
- maak een collage van dingen uit je prullenmand
- schrijf 10 dingen op die je wilt leren
Een perfect cadeau voor op je verlanglijstje voor Sinterklaas (want je wist toch niet wat je wilde vragen).