De weghelft van de tegenliggers is spookachtig leeg. De auto’s vóór ons vertragen steeds meer, tot we met z’n allen een lange, traag rijdende stoet vormen. Sommige bestuurders hangen half uit het raampje, en beginnen te zwaaien. Wat is er aan de hand?
Limousines
Als er drie politiemotoren over de lege weghelft onze kant op komen rijden, begrijpen we het. Hillary! Trump! De presidentiële kandidaten komen eraan! De opwinding is te voelen in onze auto. Zullen we de rode vossenkuif van Trump in één van de auto’s kunnen zien? Zal het ziekelijk witte gezicht van de Hillary door het getinte glas schijnen?
Na een hele tijd niets, verschijnen er nog tientallen motoren. Deze keer begeleiden ze een zwarte limousine. We hangen zwaaiend uit het raam, tot we zien dat het niet de enige limousine is. Er volgen er nog tien, daarna vijf politieauto’s, tien motoren, een ambulance, zeven witte bestelbusjes en twee brandweerauto’s. Dan is het opeens voorbij. De rode kuif of de bleke snoet hebben we niet gezien.
We zijn op weg naar het vliegveld van Miami, na een heerlijke vakantie in Orlando.
Thuis
Een paar dagen later kijken we in Rome naar de live uitzending van CNN. Als we om kwart over twee ons bed in rollen, ziet alles er nog als verwacht uit. Trump heeft wat rode staten gewonnen en Clinton staat voor in Florida en North Carolina. Kat in het bakkie.
Ik val als een blok in slaap en word gewekt door mijn telefoonalarm. Het voelt alsof ik een minuut geleden ben gaan slapen en ik ben hevig gedesoriënteerd. Het helpt niet dat mijn telefoonwekker, om de een of andere reden, een ander liedje zingt dan normaal. Wat was er ook alweer vandaag?
Dan schiet ik overeind. De verkiezingen. Ik open Whatsapp en zie een bericht van een vriendin. Haar man ligt in kritieke toestand in een ziekenhuis is Verweggistan. En terwijl ik in deze vage onheilsmodus zit, duikt Lauren op naast mijn bed. Haar stem klinkt paniekerig: ‘Weten jullie wie er gewonnen heeft, ze zeggen dat het Trump is, ik kan het nergens vinden, ik snap er niks van.’
Ik ben meteen klaarwakker. Ik stap mijn bed uit, app heen en weer met mijn vriendin en spring onder de douche. Als ik de keuken in loop, staat Arno met een kop koffie in zijn hand samen met de meiden naar CNN te kijken. Het is echt zo. Donald Trump wordt de nieuwe president van de Verenigde Staten.
Ik heb heimwee naar mijn vakantie. Heimwee naar het moment dat ik nog niet wist of Trump of Clinton in die motorcade reed. Nu weet ik het wel. Het was Obama, de Ebbenhouten Halfgod, die zo prachtig voorbijraasde. Wat zal ik hem missen.
